zum IMPRESSUM
Gedichtsammlung
Das Mondschaf
Das Mondschaf steht auf weiter Flur.
Es harrt und harrt der großen Schur.
Das Mondschaf.
Das Mondschaf rupft sich einen Halm
und geht dann heim auf seine Alm.
Das Mondschaf.
Das Mondschaf spricht zu sich im Traum:
»Ich bin des Weltalls dunkler Raum.«
Das Mondschaf.
Das Mondschaf liegt am Morgen tot.
Sein Leib ist weiß, die Sonn' ist rot.
Das Mondschaf.
Lunovis
Lunovis in planitie stat
cultrumque magn' expectitat.
Lunovis.
Lunovis herba rapta it
in montes, unde cucurrit.
Lunovis.
Lunovis habet somnium:
se culmen rer' ess' omnium.
Lunovis.
Lunovis mane mortuumst.
Sol ruber atque ips' albumst.
Lunovis.
Christian Morgenstern
aus «Christian Morgenstern sechssprachig»; S.86
https://wfgw.diemorgengab.at/zit/WfGWged00073.htm